دریای زندگی
کفشهایم را می پوشم و در زندگی قدم می زنم ... من زنده ام و زندگی ارزش رفتن دارد ... آن قدر می روم تا صدای پاشنه هایم گوش ناامیدی را کر کند ... زندگی به سادگی رفتن است ! به همین راحتی ... زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد ...دریای زندگی
کفشهایم را می پوشم و در زندگی قدم می زنم ... من زنده ام و زندگی ارزش رفتن دارد ... آن قدر می روم تا صدای پاشنه هایم گوش ناامیدی را کر کند ... زندگی به سادگی رفتن است ! به همین راحتی ... زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد ...درباره من
بیش از نیم قرن از خدا عمر گرفتم ولی هنوز اونی نشدم که هم خدارو خوش بیاد و هم خودم خوشم بیاد ...
ادامه...
خر بخرید ...!
- بریم مهمونی ؟
-آره ! چرا نریم ! خدارو شکر حالا دیگه ماشین هم داریم ... خوبشم داریم ... چشم حسودا بترکه ! بزن بریم ...
اینا یه مکالمه ی معمولی بین من و منزل* بود !!!
منزل داشت سانتان مانتان میکرد و منم ماشینو آتیش کردم که بریم مهمونی !
اینم بگم که تازه ماشینو خریده بودیم . تازه که میگم ، یعنی چند هفته ! بقول بر و بچ یه ماشین صفر ! رنگ متالیک ! عروسک !
از کوجا ؟
خوو معلومه ! فقیر فقرا از کوجا ماشین میخرن ؟ یا از ایران خودرو یا از سایپا !
و ما خوشبختانه !!! از ایران خودرو ... یه پژو پارس سفیــــد ...
چرا خوشبختانه ؟
همینجوری ، الکی !!! یعنی منم ماشین بازم و خیلی سرم میشه ...
" منزل " اومد و خیلی با احترام ( شوما بخونید با ناز ! ) دستگیره ی درِ ماشین رو کشید که سوار بشه .
تَقققق !!! یه صدایی اومد و دستگیره توی دستش بازی میکرد ... ! یعنی چی ؟
یعنی دستگیره شکست ! بهمین سادگی ! باور کنید به همین سادگی که براتون میگم .
به منزل عرض کردم هیییییییچ نگران نباش ! فدای یه تار موی سرت ! نبینم خدای نکرده اخم کنی ! ماشین گارانتی داره ! میتونم باهاش کل ماشینو عوض کنم ، دستگیره که چیزی نیست !
اینارو گفتم که عیال بُق نکنه ! ولی خدائیش فکرشو که میکنم میبینم واقعن حیف بود ، یعنی یه دستگیره نباید یه سال کار بده ؟ حالا یه سال نه ، اقلندِش شش ماه ؟ دیگه کمِ کمش یه ماهو که باید کار بده !!!
طوری نیست ، فردا میرم نمایندگی و درستش میکنم ...
و فردا صبح علی الطلوع رفتم نمایندگی ... وقتی شرح حال دادم ، کارمند محترم نمایندگی خیلی خیلی محترمانه و لفظ قلم فرمود :
- تعویض دستگیره جزء خدمات گارانتی نیست !!!
- آخه چراااا؟؟؟
( خب ، چراش رو نمیدونستم و از سر کنجکاوی پرسیدم ، ولی اینم میدونستم که چرا نداره ! باید تابع قانون بود !) عرض کردم : میشه بفرمائید چکار باید بکنم ؟
فرمود : میتونید از کارت طلائیتون استفاده کنید .
( راست میگه هااااا ! اصلن یادم نبود . کارت طلائی معجزه میکنه ! کلی پول بی زبون بابتش دادم مگه میشه به درد نخوره ! )
رفتم سراغ کارت طلائی !
مشکلمو گفتم . یعنی عرض کردم ! عرایضم تموم شده و نشده گفت : اینمورد شامل کارت طلائی نمیشه !!!
-خانوم ، فرمایش میفرمائید هااااا ، برا چی شامل کارت طلائی نمیشه ؟
-آخه دستگیره جزء تزئیناته ! و تزئینات شامل کارت طلائی نمیشه ...
-خانوم ، به موت قسم اشتباه ملتفت شدین ! دستگیره ی درِ ماشین از بیخ شکسته ! ( اینا رو کلمه به کلمه و شمرده ادا کردم ! ) امکان نداره دستگیره جزء تزئینات باشه ! آخه مگه عروسکه ؟ مگه بوگیره ؟
-جناب ؛ لطفن وقتمو نگیرین ، کلی کار دارم ! همین که خدمتتون عرض کردم ! دستگیره جزء تزئیناته ! همین !
-خانوم ، شرمنده ! تزئینات حداقل برا ما ایرانیا یعنی غیر ضروری ! میفرمائید با لگد در رو باز کنم ؟
خانومه خودشو مشغول کرد ! یعنی دیگه پررو نشو !
از یه راه دیگه وارد شدم ! یه راه کاملن وطنی و دست ساز ! راهی ویژه که بعضی از مردم برای حل سریع و بی دردسر مشکلاتشون اونو اختراع کردن و احتمالن به ثبت جهانی هم رسوندن !
یه کم به صِدام التماس قاطی کردم و دنبال راهِ چاره گشتم ... واقعن روم نمیشد دست از پا درازتر برگردم خونه ! " منزل " خونه خرابم میکرد ...
منزل ! از منزل بیرونم میکرد ... ( منزل اول با منزل دوم زمین تا آسمون توفیر داره ...!!!)
خانومه وقتی دید یه بغضی توی صدامه و مثه بچه ی آدم حرف میزنم با یه لبخند ملیح فرمود : میری از همین بغل ( منظورش دفتر فروش قطعات بود ! ) یه دونه دستگیره میخری ، میبری بیرون برات رنگش بکنن میاری میدی اون یکی بغل (منظورش گاراژ تعمیرات بود ! ) برات تعویضش میکنن . هزینه ی تعویض هم خیلی نمیشه که اونم بعهده ی خودتونه ...
در اینجا بود که اون جمله معروف بیادم اومد وگفتم : خداوند امواتش رو بیامرزه که فرمود :
خر بخرید ولی از ایران خودرو ماشین نخرید ...
*راستی منظور از " منزل " همون همسر جانِ خودمه !
سیزده را همه عالم به در امروز از شهر ...
سیزده
را همه عالم به در امروز از شهر ...
میخواستم روز طبیعت رو بهتون تبریک بگم ! دیدم تبریک اصلی تر رو نگفتم ... اصلی تر چیه ؟ نوروز .
خواستم نوروز رو بهتون تبریک بگم !
دیدم هووووووووووه ! کلی از اون روز گذشته ...
فکرشو کردم دیدم مگه تا حالا بجز از گذشته ها حرفی برا گفتن داشتم ؟ هر چی گفتم و نوشتم از گذشته های نه چندان دور بودن ! خب ، اینم مثل بقیه ی مطالبم ...
سال نو رو ( بعد از گذشت چندین و چند روز ! ) به همه ی عزیزانی که تونستم بهشون تبریک بگم ( دوباره ) و اونائی که شرمنده شون شدم و نتونستم خدمتشون برسم تبریک عرض میکنم و برای همه ی عزیزان سال خوب و خوشی توام با سلامتی و نشاط و موفقیت آرزو میکنم ...
همه ی دنیا رسم بر اینه که مردم به هر بهانه ای ، برای تفریح و شادی از خونه میزنن بیرون ...
خب ما هم مثل همه ی دنیا ! مگه نه ؟
نههههههههههههه !
چرااااااااااااااااااااا ؟
عرض میکنم ...
لطفن به ادامه مطلب مراجعه فرمائید .